Συντάκτης: Θάλεια Γκίκα

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ασθένειες, υπάρχουν ομάδες του πληθυσμού που είναι πιο ευπαθείς, παρουσιάζουν δηλαδή αφενός μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν μια νόσο και αφετέρου να εμφανίσουν σοβαρότερες επιπλοκές άπαξ και νοσήσουν. Έχουν διεξαχθεί πολλές έρευνες προκειμένου να προσδιοριστούν οι λεγόμενες ομάδες υψηλού κινδύνου για λοίμωξη από τον SARS -CoV-2. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα οι παράγοντες που φαίνεται να αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο προσβολής από τον ιό είναι δύο: η ηλικία και η ύπαρξη χρόνιων υποκείμενων νοσημάτων.

Ας τα δούμε και τα δύο πιο αναλυτικά.
Αρχικά, γίνεται σε όλους σαφές ότι η ηλικία και η ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων σχετίζονται ισχυρά μεταξύ τους. Όσο πιο ηλικιωμένος κανείς, τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες να πάσχει κι από χρόνια νοσήματα, όπως υπέρταση, διαβήτης κ.α.
Γι’ αυτό και πρέπει να διευκρινίσουμε και να γίνει κατανοητό πως σύμφωνα με τα επιδημιολογικά δεδομένα, η ηλικία άνω των 65 ετών βρέθηκε να αποτελεί αυτό που ονομάζουμε στην ιατρική « ανεξάρτητο παράγοντα κίνδυνου» .
Αυτό σημαίνει πως  οι άνθρωποι άνω των 65 ετών αποτελούν εξ ορισμού ευπαθή ομάδα όσον αφορά την προσβολή από τον ιό, είτε αντιμετωπίζουν άλλα νοσήματα, είτε όχι. Η Τρίτη ηλικία αποτελεί από μόνη της παράγοντα αυξημένου κινδύνου, με τους ηλικιωμένους ασθενείς να αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που έχουν χάσει έως τώρα τη ζωή τους στην πανδημία του COVID-19. Για την ακρίβεια υπολογίστηκε πως η μέση ηλικία των θανούντων είναι τα  75 έτη^[2,3,6,9,14], ενώ οι άνδρες φάνηκε να προσβάλλονται συχνότερα από τις γυναίκες, ένα φαινόμενο που απασχολεί ιδιαίτερα τους επιστήμονες και βρίσκεται υπό στενή διερεύνηση.
Μια υποομάδα των ατόμων τρίτης ηλικίας οι οποίοι διατρέχουν μεγαλύτερες πιθανότητες προσβολής από τη νόσο, αποτελούν τα άτομα που διαμένουν σε οίκους ευγηρίας,  λόγω πρωτίστως συνθηκών (ομαδικής) διαβίωσης άλλα και  χαμηλότερης τήρησης των κανόνων υγιεινής,
Τέλος όσον αφορά την ηλικία, είναι σημαντικό να τονισθεί, ότι παρότι τα παιδία ηλικίας [1-18 ] ετών φαίνεται να προσβάλλονται σε μικρότερο βαθμό αλλά και να νοσούν στην πλειοψηφία τους  πιο ήπια, αυτό δεν επαληθεύεται στην περίπτωση των νεογνών (έως 1 έτους) τα οποία μαζί με τους ηλικιωμένους αποτελούν τις πιο ευαίσθητες ηλικιακές ομάδες απέναντι στην πανδημία.

Ας περάσουμε όμως και στο κομμάτι των χρόνιων παθήσεων. Ποιες καταστάσεις επηρεάζουν αρνητικά την πρόγνωση των ασθενών και σε τι βαθμό :
Tο Αμερικανικό  κέντρο ελέγχου και πρόληψης των επιδημιών, τονίζει ότι όλοι οι ασθενείς, με χρόνια νοσήματα ,ανεξαρτήτως ηλικίας  αποτελούν πληθυσμό αυξημένου κινδύνου.  Κάτι τέτοιο γίνεται κατανοητό, καθώς οι χρονίως πάσχοντες έχουν κατά κανόνα πιο επιβαρυμένη υγεία, λιγότερο ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα ενώ πολλές φορές είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν  κι αρκετά φαρμακευτικά σκευάσματα.
Οι παθήσεων που σχετίζονται με τα μεγαλύτερα ποσοστά θανατηφόρων επιπλοκών, όπως αυτές αναδείχθηκαν από μια πληθώρα επιστημονικών ερευνών είναι οι ακόλουθες :

• Καρδιαγγειακή Νόσο, (όπως στεφανιαία νόσος, ιστορικό εμφράγματος, αρρυθμιών, εγκεφαλικού επεισοδίου )
• Σακχαρώδης Διαβήτη τύπου Ι ή ΙΙ
• Χρόνια  Αναπνευστικά Νοσήματα (όπως άσθμα, Χρόνια Αναπνευστική Πνευμονοπάθεια )
• Υπέρταση
• Καρκίνος
• Χρόνια Νεφρική Νόσος (με η χωρίς αιμοκάθαρση )
• Χρονιά Ηπατική Νόσος ( κίρρωση ήπατος, χρόνια ηπατίτιδα)
• Νοσογόνος παχυσαρκία με Δείκτης Μάζας Σώματος > 40
• Ανοσοκαταστολή, δηλαδή σοβαρά μειωμένη λειτουργία του
• ανοσοποιητικού τους συστήματος, είτε λόγω κάποιας πάθησης ,είτε εξαιτίας της λήψης συγκεκριμένων φαρμάκων (κορτικοστεροειδή, φάρμακα που δίνονται σε αυτοάνοσα νοσήματα, μεθοτρεξάτη κ.α)

Κλείνοντας πρέπει να γίνει σαφές ότι η επιβεβαιωμένη ευαλωτότητα των ατόμων που ανήκουν στις παραπάνω ομάδες ,απέναντι στην λοίμωξη από τον νέο κορωνοϊό,  δε συνεπάγεται και ανοσία της υπόλοιπης μερίδας του πληθυσμού. Δεν πρέπει να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι κανείς άτρωτος ή προστατευμένος επειδή είναι νέος ή/και υγιής. Ο COVID-19 είναι ένα καινούργιο στέλεχος, του οποίου τη συμπεριφορά μαθαίνουμε μέρα με τη μέρα, προσβάλλει αποδεδειγμένα όλες τις κοινωνικές ομάδες και κανένας δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο.
Κι αυτή η γνώση είναι που πρέπει να μας καθοδηγήσει προς μια πιο υπεύθυνη και συνετή συμπεριφορά. Ούτε ο πανικός, ούτε ο εφησυχασμός έχουν θέσει στη μάχη που δίνουμε όλοι από κοινού για τη διασφάλιση του πολυτιμότερου αγαθού. Της υγείας μας.
Προστατευόμαστε και προστατεύουμε διπλά τους πιο ευπαθείς, για να βγούμε όλοι μαζί νικητές.